فوتبال ساحلی و فوتسال، هر دو مشتقاتی از فوتبال هستند اما در زمینه‌های متفاوتی با قوانین و ویژگی‌های منحصربه‌فرد خود انجام می‌شوند. فوتبال ساحلی همانطور که از نامش پیداست، بر روی شن و معمولاً در کنار سواحل برگزار می‌شود. این ورزش به دلیل سطح بازی ناهموار، حرکات آکروباتیک بازیکنان و تعداد گل‌های نسبتاً زیاد، جذابیت بصری بالایی دارد. هر تیم در فوتبال ساحلی از پنج بازیکن (شامل دروازه‌بان) تشکیل شده و مسابقه در سه وقت ۱۲ دقیقه‌ای برگزار می‌شود. پرتاب اوت در این ورزش با دست انجام می‌شود و ضربات آزاد مستقیم از اهمیت بالایی برخوردارند.

در مقابل، فوتسال در داخل سالن و بر روی سطحی سخت و صاف انجام می‌شود. این ورزش به سرعت بالا، پاس‌های کوتاه و حرکات تکنیکی فردی معروف است. هر تیم فوتسال از پنج بازیکن (شامل دروازه‌بان) تشکیل شده و مسابقه در دو نیمه ۲۰ دقیقه‌ای برگزار می‌شود که زمان در آن متوقف می‌شود (زمان مرده). پرتاب اوت در فوتسال با پا انجام می‌شود و قوانین مربوط به خطاها و ضربات آزاد نیز تفاوت‌هایی با فوتبال و فوتبال ساحلی دارد.

تفاوت‌های کلیدی دیگری نیز بین این دو ورزش وجود دارد. توپ فوتبال ساحلی سبک‌تر و نرم‌تر از توپ فوتبال سالنی است تا بازی با پای برهنه راحت‌تر باشد. همچنین، در فوتبال ساحلی تعویض‌ها نامحدود است، در حالی که در فوتسال نیز تعویض‌ها زیاد اما تحت قوانین خاصی انجام می‌شود. زمین بازی در فوتبال ساحلی کوچک‌تر از زمین فوتبال چمن و بزرگ‌تر از زمین فوتسال است و با خطوط مشخص می‌شود.

هر دو ورزش فوتبال ساحلی و فوتسال در سطح بین‌المللی مسابقات قهرمانی خود را دارند و تیم‌های ملی مختلف در این رشته‌ها به رقابت می‌پردازند. هر کدام از این ورزش‌ها جذابیت‌ها و طرفداران خاص خود را دارند و به عنوان شاخه‌های پویایی از خانواده بزرگ فوتبال به شمار می‌روند.